Plan B

“Dokter Myelody komt om half 11, of u dan bij uw bed wil zijn anders loopt ze zo te zoeken.” Een kort verzoek met meewarige blik. Ik weet genoeg. Het is fout. Tegen beter weten in probeer ik positief te blijven. Ik heb unicorn sokken aangetrokken. Magie moet helpen om lelijke dingen mooi te maken. Isis vond het stom. Jongens dragen geen unicorns. Ik ben ook geen jongen. Ik ben een volwassen man van 43; niet zeuren Isis!

Om half 11 komen ze drie man sterk de kamer op. De tussenbaas, de bijna tussenbaas en de nog lang geen tussenbaas. Het verzoek is om in de familiekamer te gaan zitten. Prima hoor, maar eigenlijk hoeft het al niet meer; ik weet genoeg. Mijn unicorn sokken doen vast hun werk, maar niet op mijn beenberg. “Helaas heeft de kuur niet gedaan wat we hadden gehoopt. Er zitten nog te veel blasten in het beenmerg en daarom heeft het geen zin om te starten met de tweede cyclus. Het goede nieuws is dat de kuur wel iets gedaan heeft dus de ziekte niet helemaal resistent is.” En zo volgden er nog een paar positieve en optimistische berichten. Ik kijk naar mijn unicorns en besluit dat het weer eens tijd is om een traan te laten. Shit (en andere forse krachttermen) kan ik uitbrengen. Dokter Myelody kijkt (denk ik) begripvol.

Ik mag haar graag. Ze is lekker duidelijk en zegt waar het op staat. Ze vertelt dat dit een scenario is die al op tafel lag en dat ik dat ook wist. Balen dat dit scenario ook is uitgekomen. “We moesten het proberen, maar helaas wisten we dat dit kon gebeuren.” Nu gaan we over op plan B. Ook dit plan heeft een serieuze kans van slagen en een serieuze kans van falen. Hierover hadden we het al eerder gehad. Ze vertelt het vervelend te vinden dat wij elkaar telkens treffen bij slecht nieuws maar dat ze er vooral wil zijn om samen deze ziekte onder controle te krijgen. Met dit plan B doen we een (laatste) serieuze poging. Het kan nog steeds. De studie gedaan naar dit middel leverde een soort “hallelujah-klap” resultaat op. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de resultaten in het echte leven niet weer behaald zijn. Maar als ik het wil dan wil het UMCU de schouders er nog eens onder zetten.

Mijn zaaldokter knikt en legt uit dat de bestelling voor het medicijn al gedaan is en nog een heleboel andere dingen. Ik hoor het niet en zal me ook een worst zijn. Spuit me maar vol met allerlei toestanden. Ik ben een taaie zo blijkt. Je kan mij vol laten lopen met chemicaliën waar de brandweer bij moet komen bij verspilling en mijn lijf jast het er zo uit, zonder voldoende schade aan te richten. Kom maar door. Ik ben de Navalny van de lage landen. Of ik daar nou zou blij mee moet zijn weet ik niet, maar ik neem het for a fact.

We ronden het gesprek af en ik bestel een fatsoenlijke koffie. Vervolgens gaan de sluizen open nadat ik op mijn kamer netjes eerst de gordijnen rond het bed heb gesloten. Als ik nu iemand ga bellen dan wordt het een hysterisch tafereel. Ik besluit nog even te wachten en na dit besluit bel ik Olga. We huilen weer eens samen. Olga is thuis met de meisjes en doordat Olga moet huilen zijn ook de meisjes op de hoogte dat het niet allemaal loopt zoals het moet. Ik bel m’n broer. We huilen samen. Dan komt de verpleging. Ze vragen hoe het gaat. Ik moet huilen. Maar ik weet nog wel uit te brengen dat ik niet meer op een gezamenlijke kamer wil. Ik ben de prikkels zat; ik roep het zonder enige verwachting. Tien minuten later ga ik weer huilen. Ik mag naar kamer 21. Een kamer alleen. Wat een verademing. Kamer 21 wordt mijn habitat totdat er iemand wordt opgenomen die nog dichter bij de dood is dan ik. Koekoek Hein!

Slecht nieuws brengen aan anderen is raar. Het voelt vanaf mijn kant als een soort misplaatste vorm van aandacht zoeken. Ik stuur een app in mijn mailinglijst. Daarin staat de informatie van vandaag. De rest van de dag hoor ik pingetjes en tuutjes van mijn telefoon. Niemand van mijn vrienden en kennissen is nog toe aan de frikandellen… Ik wel, maar dan wel op een manier dat ik ze zelf nog kan eten. Plan B gaat zondag of maandag in. De bestelling is al gedaan; tien dagen één ampul van meer dan €15000,00 euro. Dat is wel een serieuze BMW. Ik ben klaar met het brengen van slecht nieuws. Een BMW moet t worden!