Lando Norris

Vrijdag was het zover. Olga en ik vertrokken naar Schiphol om af te reizen naar Graz, Oostenrijk. Omdat het zo hoorde had ik besloten met de ‘nieuwe’ BMW te gaan. Het beestje komt uit 2001 en heeft 300000 kilometers gemaakt over de wegen. ‘Lichte gebruikerssporen’ stond in de advertentie. Er zijn inderdaad een aantal lichte gebruikerssporen te zien maar vooral forse sporen van langdurig gebruik de afgelopen 20 jaar. Maar he, een gokje wagen is prima! Hij heeft het de heenweg gehaald kan ik melden, en morgen bij terugkomst uit Oostenrijk beantwoord ik voor mezelf de vraag of ook de terugreis is gelukt. Sinds ik weet dat mijn bloedcijfers stabiel zijn is het de ‘running gag’ om te zien wie er eerder mee ophoudt; de BMW of ik…

Oostenrijk. Het land van bergen en te duren kwark. Het land van de klededracht en Red Bull. Het land van de Grand Prix van Oostenrijk. (Dit uitje is mede mogelijk gemaakt door een hele zwik vrienden, kennissen en betrokkenen). Graz. Ons hotel bevindt zich in het midden van een soort Oostenrijks Kanaleneiland, compleet met striptenten en Kebabzaken! Maar op 20 minuten lopen komen we in de Altstadt en vermaken we ons een avond prima! Klaar om zaterdag en zondag af te reizen naar Spielberg, de Red Bull Ring.

We zouden worden opgepikt door een busje dat ons binnen een uur naar het circuit zou brengen. Het busje was een complete touringcar bestuurd door Wolfgang, een zachtaardig ogende chauffeur die ons op hoge snelheid over de Oostenrijkse Autobahn jast. Wij zijn in de bus eigenlijk de enigen die niet op grote afstand herkenbaar zijn als F1 publiek, of beter, Max Verstappen publiek. “Iedereen van links, naar rechts! Tu tudu du duduh, tu tudu du duduh….. van links! Naar rechts!” Eén grote Max-Mania op en rond het circuit. Op zaterdag valt het nog mee, maar op zondag een enorme explosie aan alles dat vorige week nog weg is gestopt in de kast nadat het Nederlands elftal uit het EK is gekegeld. Pruiken, jurken en klompen. Alle stereotypen van Nederland zitten op het circuit verspreid over meerdere tribunes. Oranje rook en gejuich zodra Max langs komt racen in z’n Red Bull. En bier, veel bier voor het gros van de bezoekers. En bier stinkt kan ik je zeggen met name als het is gemorst en vervolgens naast je zit in de bus op de terugweg. Tu tudu du duduh! Wolfgang rijdt ons zaterdag en zondag weer veilig terug naar het hotel en zegt in zijn afscheidsspeech aangenaam verrast te zijn door het plezier dat de Nederlandse fans meedragen. Inmiddels zijn wij ook herkenbaar als F1 publiek al is het iets minder uitbundig.

Max wint de race en alles explodeert op de tribunes. Maar voor mij zit het verhaal van dit weekend ergens anders. Lando Norris. Lando Norris is een coureur voor mijn favoriete team, McLaren, je weet wel, die van Hakkinen. Sinds enkele jaren rijdt McLaren weer in de oranje kleuren waarmee ze lang geleden hun team begonnen. Norris grapte dit weekend meerdere keren dat hij onder de indruk was van het aantal fans dat het team dit weekend op de been had weten te brengen. Overal oranje! Lando kwalificeert zich zaterdag op een tweede positie op 0,048 seconden van de snelste, Max Verstappen. Dat kan eigenlijk niet; tenminste niet in die auto! De auto is de in de loop van de afgelopen jaren zeker verbeterd maar kan in principe niet op tegen het geweld van Red Bull, Mercedes en Ferrari. Maar toch doet de Britse jongeling het. 0,048 seconden. Dat is op het oog niet te meten. Wel moet worden gezegd dat er maar een hele kleine kans is dat hij de tweede plaats in de race weet vast te houden. Auto’s op racesnelheid gedragen zich anders dan tijdens de kwalificatie. Normaal gesproken zou Norris de race kunnen eindigen op een mooie P5 achter Red Bull en Mercedes. Prima, maar wie weet? Misschien gebeurt het onmogelijke..

De race gaat van start en Norris weet zijn tweede plaats vast te houden, op de hielen gezeten door de teamgenoot van Verstappen; Perez. Deze wordt vakkundig in bocht 4 buiten de baan gedrukt en zo weet Norris zijn positie enige ronden vast te houden. Maar iemand van de baan drukken mag niet. Dus krijgt Norris een penalty van vijf seconden. Hamilton (Mercedes) is veel sneller dan de McLaren en haalt hem uiteindelijk in. Op enig moment rijdt Norris op (de verwachte) vijfde positie. Prachtig, maar misschien zit er nog meer in. De race ontwikkelt zich tot een saaie. Verstappen rijdt met twee vingers in de neus vooraan en wordt niet bedreigd. Maar dan valt Hamilton terug. Op een tribune van een circuit krijg je niet mee wat er gaande is, maar zie je ineens een auto op een andere positie. Norris stijgt een plekje en ineens rijdt hij P3 achter Bottas. Hij lijkt iedere ronde dichterbij te komen. Uiteindelijk lukt het hem niet om Bottas in te halen en sluit hij de race af op een prachtige P3. Dat kan eigenlijk niet met die auto, maar toch doet hij het. Na de race bedankt hij de oranje fans voor de enorme support. Hij is altijd blijven hopen.

Begin 2021 werden Olga en ik verrast door dit enorme cadeau. Wij mochten met z’n tweëen op reis naar de Grand Prix van Oostenrijk, volledig verzorgd. Eerlijk is eerlijk: ik had niet verwacht dat ik dit zou halen. De berichten waren slecht en de behandelingen deden niet wat ze zouden moeten doen. Maar het cadeau was fantastisch. Het was dan ook onwerkelijk om afgelopen vrijdag de oude BMW aan te slingeren en op weg te gaan naar dit mega evenement. Ik heb het gehaald, en hoe? Ik voel me goed. Het lopen van, naar en op het circuit heeft dit lijf best goed gedaan. Ik ben moe, maar ik ga nog als een tierelier. Nog een paar weken en de caravan gaat achter de auto om naar Italië af te reizen. Als alles vanaf vandaag slechter zou worden dan is de kans nog steeds reëel om dit te halen in redelijke gezondheid. De BMW blijft thuis want je moet het lot niet tarten. Maar hoop houden moet dus blijkbaar altijd. Dingen die je niet voor mogelijk hebt gehouden kunnen dus soms wél.

Tu tudu du duh!